پیانو

پیانو یکی از سازهای صفحه‌کلیددار و مشهورترین آن‌ها است.نام این ساز در ابتدا گراوی چمبالو کل پیانو ا فورته بوده‌است، که از دو قسمت پیانو به معنی ملایم و فورته به معنی صدای بلند (رسا) تشکیل شده‌است.

آنچه در اصطلاح به آن پیانوی گرند یا گرند پیانو (Grand Piano) گفته می‌شود (و در ایران با نام نادرستِ «پیانو رویال» شناخته می‌شود)، غالباً بیش از دو متر طول دارد و دارای درِ بزرگی‌ست که برای هرچه بهتر شدنِ صدای پیانو، معمولاً در هنگام نواختن ساز، این در را در وضعیت نیمه‌باز توسط پایهٔ کوچکی ثابت می‌کنند. انواع اصلیِ دیگرِ پیانو با نام‌های پیانوی دیواری (upright)، پیانو الکتریک، پیانوی چهارگوش (square grand)، و پیانوی اسپینت(spinet piano) هستند، که پیانوهای چهارگوش و پیانوهای اسپینت امروزه منسوخ شده‌اند.

چکش‌های پیانو به واسطهٔ مجموعه‌ای از اهرم‌های ظریف به کلیدهای پیانو متصل می‌شوند. به مجموعهٔ این اهرم‌ها و چکش‌ها عملگر یا پیانو گفته می‌شود. 
صدای پیانو در اثر برخورد چکش‌هایی با سیم‌های فلزی آن در داخل جعبه چوبی تولید می‌شود. این چکش‌ها در اثر فشرده شدن کلیدها (کلاویه‌ها) به حرکت در می‌آیند. سیم‌های پیانو به صفحه‌ای موسوم به «صفحهٔ صدا» متصل شده‌اند که نقش تقویت‌کنندهٔ صدای آن‌ها را دارد.

کلید ها در پیانو

نت: الفبای موسیقی را نت می نامند.که عبارتند از: دو   ر  می  فا سل  لا   سی=si   la  sol  fa   mi   re  do

اصل یک موسیقی:نت ها از چپ به راست صدایشان زیر تر و از راست به چپ صدایشان بم تر می شود.  

در برخی کشورها نت ها را با حروف انگلیسی نشان می دهند:A = la   B = si  C = do   D = re  E = mi   F = fa   G = sol

به شستی های سیاه و سفید(هردو) پیانو یا  کلاویه می گویند.

اثار دانش اموزان مدرسه در ساز پیانو

 

                                                                                                   

نواختن ساز پیانو توسط اقای جعفری                                   

 نواختن ساز توسط اقای دست افشان سلطان قلبم